कविता : 'कार' माहात्म्य

 ~आविष्कार भारती~

सबै यो कार छन् या त्यो कार छन्
खै ति कारको कती हक्दार छन्
भूँडी टन्न भरेर बचेरा सारी आँ गर्दै
फेरी खान उद्दत योजनाकार छन् ।

भूईँमा लडिरहेको भोकलाई मक्खमली तन्ना ओढाई
सूनको थालमा पायस पस्किने व्यापार छन्
सुकेको भूँडी फुकेको बोली अमिलो भोली लिई
जूलुस धाउने भेंडाहरूमा बिचारको चित्कार छन्  ।

छन्द कविता : जीवनबोध

~आविष्कार भारती~

छन्द : भानुभक्तिय छन्द
 

माता-पिता ती हर्ता कर्ता गुरु ज्ञान भण्डार भर्दछन्
किर्ती केही राख नत्र ता काया व्यर्थै दिनै मर्दछन्
साँचो बोल्नु नबोल्नु बात कहिल्यै झुटो भन्याको रति ।
आखिर मर्नु छ पाउनू छ उति फल् यहाँ गर्‍याको जति ।।

जोबन पल बिती जान्या छ समय समातिन्न ती रती
गर्ने काम गरे यही पल हुन्या छैन कसैलाई खती

आविष्कार भारतीका आठ हाइकु

~आविष्कार भारती~

गिद्धे नजर
सिनो हुन बाँकी छ
बकस रुजु
**********

दम्भ पातको
रुख मैले बचाको
जिल्ल छ जरा । 

***********

लोक गीत : रुमालमा हावा फुरुरु

~आविष्कार भारती~

 इनारमा रित्तो बाल्टिनी चोपेको 
तिम्ले मुया लाजले मुख छोपेको
रुमालमा हावा फुरुरु 
मुया मन मेरो उड्छ भुरुरु ।

 बादल आई आकाशलाई छोपेको
तिम्रो मुया मनमा छ रोपेको
रुमालमा हावा फुरुरु 
मुया मन मेरो उड्छ भुरुरु ।

गजल : रोउँ रोउँ लाग्छ आज भोली

~आविष्कार भारती~

पखाल्न मन रोउँ रोउँ लाग्छ आज भोली
रङ्गीन सिउँदो धोउँ धोउँ लाग्छ आज भोली ।

 मायाको सम्बन्धमा कसी केही चाहिँदैन भन्थे
सम्झनाको हिरा फोरुँ फोरुँ लाग्छ आज भोली । 

कविता : केही भएकै छैन

~आविष्कार भारती~

 स्निग्ध देखिन्छ
शान्त देखिन्छ
नम्र भेटिन्छ
ध्यानमग्न भेटिन्छ
हँसिलो देखिन्छ
रसिलो देखिन्छ
केही नभएसरी सुस्थिर
केही हुँदै नभएसरी शान्तचित्त
परमानन्दको डुङ्गामा रमाए सरी

समाचार : चिसो दिनमा न्यानो साहित्य जमघट

नेपाली अमेरिकन मैत्री सङ्घ(नाफा) साहित्य साँझ २०७५ भव्यरुपमा सम्पन्न 

-आविष्कार भारती-

संयुक्त राज्य अमेरिकाको विस्कन्सिन राज्यको हिउँको दोलैं ओढेकी म्याडिसन शहरमा नेपाली अमेरिकन मैत्री सङ्घ(नाफा)को आयोजनामा १०९औं लक्ष्मीप्रसाद देवकोटाको जन्म जयन्ती एवम् कविता प्रतियोगिता कार्यक्रम "नाफा साहित्य साँझ २०७५" नोवेन्बेर १७, २०१८ का दिन न्याना आत्मिय मनहरुको बिचमा भव्यरुपमा सम्पन्न भएको छ ।

तस्विर : विपासन तुलाधर

वरिष्ठ लोक गायक एवम् अवैतनिक नेपाली महावाणिज्य दूत प्रेमराजा महत,

नेपाली प्यारोडी गीत : ईश्वर तैंले लगेर फेरी कसरी

~आविष्कार भारती~

 लय : ईश्वर तैले रचेर फेरी कसरी बिगारिस

ईश्वर तैंले लगेर फेरी कसरी फर्काईस् ?
पतीको भूल छोपेको तेस्तो कसरी उघारीस् ?
ती भूल हरे देखाई उस्लाई कसरी फर्कैइस् ?

हे सासु आमा बिहेमा गर्दा निर्दोष मुहार
ति मुहार भईदेलिन यस्ती भन्ने थिए

छोटो कविता : न्यानो

~आविष्कार भारती~

 अभावको सितलहरमा
ऋणको सिरेटोको माझ
विभेदको तुसारो ओडेर

छोटो कविता(छोक) : प्रतिक्षा

~आविष्कार भारती~

आशा सबै मारेर
इच्छा सबै त्यागेर
बैभवसागरको किनारमा लुछिँदै
सौर्यतालाई सुन्यतामा अलप गराउँदै

कविता : सिमा

~आविष्कार भारती~

 आमा
डर छ रे
तडप छ रे
जलन छ रे
घ्रिणा पनि छ रे
त्यो सिमा पारी
आशाको झिनो त्यन्द्रो समात्दै
आँसुको भङ्गालोमा डूब्दै
भोक र तापको आगोमा डढ्दै
यो स्वतन्त्र हावा छोडेर
कैदी बन्ने रहर पालेर

​म्याडिसनमा १८औं कोठे साहित्य गोष्ठी सम्पन्न

~आविष्कार भारती

मध्य-पश्चिम अमेरिकाको सानो शहर म्याडिसन, विस्कन्सिनमा नेपाली भाषाको सानो यत्न, एउटा चौमासिक साहित्यिक भेट्घाट हुने गर्छ र यसलाई नाम दिईएको छ - म्याडिसन कोठे साहित्यिक गोष्ठी । शिशिर ऋतुको आँत जमाउने चिसो छिचोल्दै, २०१७ सालको अमिला तिता पल पछाडि छोडेर सुकिला मलीला पल सङ्गाल्ने आशा, उमङ्गका साथ २०१८ जनवरी १ तारिकका दिन म्याडिसनमा १८औं कोठे साहित्यिक गोष्ठी सम्पन्न भएको छ ।

दिनार श्रेष्ठ एवम् धन मल्ल श्रेष्ठको आयोजनामा उहाँहरुको

कविता : बहुलाही

~आविष्कार भारती~

ऊ मुसुक्क मुस्काइ
उठी
अनी फेरी जोरले चिच्याई
सरापी
तथानाम गाली गरी
फेरी चटक्क बसी
यस्सो नेत्र कोणबाट उसैलाई हेरी
मुस्काइ अलिकती

अगजल : आत्मचिन्तन

~आविष्कार भारती~

समय छ, समय छ भन्दा भन्दै
फुत्किगयो दिनहरु गन्दा गन्दै ।।

स्वप्निल आशा तिलिस्मी यौवन
मन भनेको सुन्दैन कुरा बन्दै ।।

कविता : दुई भारी दाउरा

~आविष्कार भारती~

जिन्दगीको दुई भारी दाउरा
एकभारी मेरो-मेरोको आगोमा जोतियो
अर्को भारी मलाई मलाईको चुलोमा कोचियो
अन्तमा खोजें आगोको त्यो तातो
न बाँडियो आफ्नाहरुलाई न्यानो

गजल : कम्मर मर्काएर हिँडिन्

~आविष्कार भारती~

उनले अलिकती कम्मर मर्काएर हिँडिन्
झिमझिम परेली एक फेर कर्काएर हिँडिन् ।।

हर साँझ सिठ्ठी र जिब्राका पटकाहरु
मिठो मुस्कानले जलाई पड्काएर हिँडिन् ।।

छन्द कविता : पहिले र आजकाल

~आविष्कार भारती~

छन्द : भानुभक्तिय 

पहिले पहिले सज्थ्यो मन्दिरमा देव-मुरती आस्था बनिकन
आजकाल घरघरै भित्र सज्दछन् तिनी बस्तु ठानीकन  
पहिले पहिले जहाँ त्यहीँ पुजिन्थ्यो उनलाई ईश्वर मनिकन
आजकाल भज्दछन् आलसी घरै बसीकन  ।।

पहिले पहिले स्वच्छ घर पाइखाना बाहिर राखिकन
आजकाल कोठै सँग पुगेको छ खुट्टा लागिकन
पहिले पहिले खान्थे रे खेतमा तरकारी खेती गरिकन
आजकाल फलाउँछन रे घर त्यहीँ खान्छन भाडा लाइकन ।।

छोटो कविता : चाहा

~आविष्कार भारती~

संसार म आफ्नो 'यो' ले भर्छु
अनी
एस्सो हेर्छु कता कता 'त्यो' अपुग लाग्छ
मनमा म आफ्नो 'यस्ले' भर्छु

लघुकथा : राम्रो अस्पताल

~आविष्कार भारती~

टाउको कन्याउँदै भन्यो उस्ले, "हो हो हजुर म बिष्णु नै बोलेको हो । हजुर को बोल्नु भाको होला ?"

नचिने पनि चिने जसरी भन्यो, "ए ! ए ! हजुर ।"

"हो के हो भर्खर यहीँ चोकमा दुर्घटना भा'को हो । तपाईं को हो र ?" ,भन्दै, "ए त्यहाँ पछाडि नरुनुस् त, एक त नेट्वर्क भएर केही सुन्या छैन ह्याँ ।"


मोबाइल फोनबाट प्रश्नको बौछारले झिजो मान्दै उत्तर दियो, "हो हजुर, मैले ल्याइराको छु काठमाण्डौ ।"

लघुकथा : स्ट्याटस

~आविष्कार भारती~

भेट्घाटको सिल्सिला समर(ग्रिश्म) मास मा धेरै हुनेगर्छ । यस्पलीको भेट्घाटमा २-४ वटा नयाँ अनुहारहरु झुल्किए । वासिन्दा पूरानो भएपनी यस अघिका भेट्घाटमा नदेखेकाले होला मलाई नै नयाँ भन्ठानेकारहेछ्न नयाँ अनुहारहरुले ।

पहिलोले प्रश्न तेर्साइहाले " अनि  तपाईंको नाम चाँही के पर्‍यो होला? " 

"एह ! मेरो नाम आ'बिष' हो , अनी हजुरको ? " मैले सोधें ।

"मलाई चाँही ईन्द्र भन्छन , नाम चाँही मेरो बरुन हो " पहिलोले भन्यो ।