समाचार : नाफा साहित्य साँझ २०८० सम्पन्न - Sahityapost

 

 

मित्र पौडेल । संयुक्त राज्य अमेरिकाको बिस्कनसिन राज्यस्थित म्याडिसनमा रहेका नेपालीहरूको संस्था नेपाली अमेरिकी मैत्री संघ (नाफा) ले साहित्य साँझ सम्पन्न गरेकाे छ । संस्थाकाे १७ औं साहित्य साँझ सङ्गीतकार न्ह्यू बज्राचार्यको प्रमुख आतिथ्यता तथा नाफाका अध्यक्ष आविष्कार भारतीको सभापतित्वमा सम्पन्न भएको हो ।

उक्त कार्यक्रममा साहित्यकार स्व. विजय मल्लकी सुपुत्रीहरू वन्दना मल्ल, सिजर्ना मल्ल र अर्चना मल्लले प्रयोजन गर्नुभएको विजय मल्ल कविता प्रतियोगिता पुरस्कार तथा समाजसेवी स्व. कृष्णदास मल्लकी सुपुत्री, धन मल्ल सुपुत्र नारायणदास मल्लले प्रयोजन गर्नुभएको नाफा बाल साहित्य पुरस्कार समेत प्रदान गरिएकाे थियो ।

कविता : तिमिले छाडेर गएदेखि

 ~लेखनाथ काफ्ले~

घर आज घर जस्तो छैन छोरा
तिमिले छाडेर गएदेखि ।

म मक्किन लागेको मेरो बुढो हड्डीले
ढल्न लागेको घर थामेर बसेकि छु ।

तिमि सधैको लागि फर्कन्छौ भन्ने
असम्भव आशा बोकेर मृत्युको
दिन कुरी बसेको छु ।

सम्झनाका बुटाहरुले फालेको

कविता : ब्रम्ह सत्य कि जगत सत्य

   ~पूर्ण श्रेष्ठ~

सत्व, रज र तमले सिंचित
मेरो इन्द्रीय, बुद्धी र मन
निर्गुण, निराकार स्वरुपमा रहेको
मेरो चित्त, हंश र आत्मा
सबले मलाई तानी रहन्छ
द्वैत, अद्वैत को द्वन्दमा
मन, मस्तिष्क को अन्तरबाट
ब्रम्ह सत्य कि जगत सत्य
गहन अर्थ खोजी रहन्छ ।

कविता : शिर्षकबिहिन

 ~कल्पना ढकाल रिजाल~    

मलाई धेरै कुराले आश्चर्य गराउँछ अनि मनमा खुल्दुली हुन्छ
आँफैले आँफैलाई प्रश्न गर्छु

साँच्चै हिउँलाई अरू रङ्ग मन पर्छ कि पर्दैन होला ?
आकाशलाई चारै तिर पुग्दा थकित हुन्छ कि हुँदैन होला?

कविता : कल्पनाको फसल

~अजित घिमिरे~

त्यो ओठमा झुण्डिने, गीत झैँ भएको छु रे म
नत्र कागजमा कोरिएको, अक्षर मै सिमित हुन्थे म
अनेक किताबलाइ छोडी, त्यै किताब तिमीले छान्नु
अनेक पानाहरू पल्टाई, त्यै पाना तिमीले पढ्नु
अनि ती अक्षरहरूमा डुबी, सुरिलो लय दिनु
धन्यबाद दैब, मलाई कालजयी गीत बनायौ
अनि उनको रक्तिम अधरमा टसायौ
आनन्द आउने रैछ, तिमीले सँगीलाइ भनेको सुन्दा
तिम्रो अधरमा बसिरहने गीत, तिम्रो प्रिय भएको पाउँदा
गुनगुनाउछौरे तिमीले त्यो गीत, त्यो त्यो बेला

कविता : चुरोटको धुँवा

~शम्भु कँडेल~

मेरो मुखबाट निस्केको
एक सर्को
मडारिदै आकाशिएको थियो
त्यो बाक्लो थियो, तर दुब्लिदै दुब्लिदै
अझै गोरो बन्दै

नियालेर हेरें
हुने खानेहरू
नाम र मानको भोकमा
मृगमरीचिकाको बाटो गरेर
इमान र प्रतिष्ठाको लिलाम गर्दैथिय

कविता : आभाष

~सन्जना शाही~

उडेर सपनाको शहरमा
आइपुगेको छु सपना केलाउँदै
लाग्छ म छु र पो त मेरा सपना छन् ।

कुनै दिन त्यो बेला बर्षौं पहिले
सानो शहरमा रुमाललिरहेको थिएँ
आफ्नै परिवेशमा हुर्किरहेको थिएँ
सम्झदै मन अनायसै पग्लिन्छन्
हिमालको हिउँ पग्ले झैं
लाग्छ म छु र पो त मेरा सपना छन् ।

कविता : हे ! दैव, यो के गरिस् !?!?

 ~हिमाल प्र. रेग्मी~ 

“त्यता के के हुँदैछ? यता भुइँचालोले हामी दुःखीकै खायो फेरि मुटु कलेजो।” – अञ्जान बाबु र संगीत श्रोता

हे ! दैव, तँ किन यति निष्ठुरी भईस्?
मध्यरातमा आईस् र बेस्सरी हल्लाईस् ।
पानीको घैँटो लडाईस्, भुड्काको आँटो घोप्ट्याईस् ।
हर्पे, र चौंठीको घ्यू, तेल, महलो, चुकिलो सप्पै घोप्ट्याईस् र गँबुवा उभिण्ड्याईस् ।
हे ! दैव, तँ किन यति निष्ठुरी भईस्?

अँगालोमा बाँधिएका प्रियतम र प्रियसीको बिछोड गराइस् ।
दूधे बालकका टाउको उछिट्ट्याईस्, मेरो बाबु भन्न नपाउँदै आमालाइ नै किच्याईस् ।
हे ! दैव, तँ किन यति निष्ठुरी भईस्?

कविता : भ्रष्ट आचार

  ~अबिमन पसछें~

नामको दाउमा उपस्थिती जनायौ
कामै नगरी सेवक कहलाइयो
आफ्नै लागी फूलमाला मगाउंदा
ईज्जत गुमाएनौ र किनीएका तालीमा ?

योग्यताको कसीमा उतिर्ण भयौ या
ज्यु हजुरी गरेर पदासिन भइयो
नक्कलमा सक्कली छाप लाउंदा
मेरुडण्ड बिलाएन र नैतिक भारमा ?

कविता : आमाको खास्टो

  ~अनिमा ढुङ्गेल~

धेरै टाढा विदेशमा पढ्न जाँदै छौ छोरी
भन्दै आमाले चिन्ता गर्नु भयो
एक सुट्केस त लुगाले भैसक्यो भारी
तर आमाको खास्टोले हलुका बनाई दियो

भाडामा लिएको कोठा आफ्नो बनाउनु थियो
वल्लो, पल्लो, तल, माथि बसेकाहरूसँग
चिन जान गर्नु थियो
आमाको खास्टो पट्याउँदै तयार भएँ
भित्र बाहिर गर्दा गर्दै साथीहरू बनाएँ

कविता : नयाँ बर्ष

~गणेश श्रेष्ठ~

कलिला मुना र नया नया पालुवा
सिर सिर हावा गर्मि र बालुवा
कोइलि को कुहु कुहु मनै आनन्द बनाउने
जताततै हरियालि प्रकृति नै रमाउने !

बोट बिरुवाले नि आफ्नो काचुलि फेर्ने
कोपिला लागि फुलले पनि बाहिर हेर्ने
सुगन्धित खुस्बु चारैतिर बास्ना छाउने
बसन्त ऋतुमा हाम्रो नया बर्ष आउने !!

कविता : म पुतली

~निकिता मिश्र पाण्डेय~

चंगा भै म माथि उडिरहे
आफुलाई एकछिन उछ ठाने
हावाको तालमा चारको साथमा
पुतली सरह मा नाची रहे

दुखः सबै तल बिसाए
बन्धनबाट म मुक्त भएँ
बादलको शितलतामा, आकाशको मन्चमा
पुतली सरह म नाची रहे

कविता : परिचय

 ~प्रदीप केसी~

मैले परिचय नाम, ऐस, पद, पदक, आदा, अनादर, किर्ती
खोजेको होइन ।
मलाई त्यसले केही असर गर्दैन, तर समाजमा
फरक पर्छ ।
समाज भनेको लेनदेन पनि हो ।
समाजमा दक्षप्रजापति जस्तो सम्मान खोज्ने र शिवजीको
जस्तो परिस्थिति खोजेको पनि होईन ।
मैले मुक्ति, भक्ति, सदाचार, ध्यान, प्रणायाम
खोजेको ।
यस अभ्यासले काम, क्रोध, लोभ, मोहमा

कविता : तिम्रो कसम हाम्रो भरोसा

~भीम पुडासैनी~

समृद्ध नेपाल बनाउन्छु भन्दै
बाँचा कसम खाएका थियौ ।

सुन्दर नेपाल बनाउन्छु भन्दै
भरोसा दिलाएको थियौं ।

लाखौको आशा बोकी
छातीमा हात राखी,
हजारौको भीडमा
महाकसंम भन्य्यौ ॥

सत्यनिरुपण आयोग

समाचार : अमेरिकामा नेपाली साहित्य साँझ - Kantipur

 विभिन्न व्यक्ति पुरस्कृत

मंसिर २९, २०७९कान्तिपुर संवाददाता

काठमाडौँ — संयुक्त राज्य अमेरिकाको विस्कन्सिन राज्यस्थित म्याडिसन सहरमा १६औं वार्षिक नेपाली साहित्य साँझ आयोजना गरिएको छ । नेपाली अमेरिकी मैत्री संघ (नाफा)ले गरेको कार्यक्रममा विभिन्न व्यक्तिहरुलाई पुरस्कार प्रदान गरियो ।

समाचार : अमेरिकामा नेपाली साहित्य साँझ २०७९ सम्पन्न

 

पर्वत रेग्मी

संयुक्त राज्य अमेरिकाको विस्कन्सिन राज्यस्थित म्याडिसन शहरमा १६ औं नेपाली साहित्य साँझ कार्यक्रम सम्पन्न गरियो । नेपाली अमेरिकी मैत्री सङ्घ (नाफा) ले हरेक वर्ष आयोजना गर्ने उक्त कार्यक्रमको सभापतित्व अबिमन पसछेंले गर्नु भएको थियो । कार्यक्रमका प्रमुख अतिथि वरिष्ठ कवि, तथा अन्तर्राष्ट्रिय नेपाली साहित्य समाज (अनेसास) का पूर्व अध्यक्ष वसन्त श्रेष्ठ रहनु भएको थियो ।

कविता : आज म घर फर्कदैछु

~लेखनाथ काफ्ले~

प्रिय, माफ गर मलाई
मैले हाम्रो सपनाहरुलाई बचाउन सकिन
यो रातो ठुलो काठको बाकसमा
सपनाहरुसँगै थुनिएर आज म घर फर्कदैछु ।

तिमीमाथी बोक्नै नसक्ने भारी बोकाएर
सहनै नसक्ने पिडाहरु थपेर
आशुहरुको भेलसगै गुन्जिरहेको
चित्कार सुन्न आज म घर फर्कदैछु ।

प्रिय, तिमी कमजोर कहिल्यै नहुनु है

कविता : संसार

~जीवन खड्का~

उ अझै पनि मेरो लागि संसार हो,
मैले महिनौ सम्म पनि स्विकार्न नसकेको, उ मेरो जीवनको तितो मिठो हार हो,         
कति उस्ले दियका घाउ हरु हेर्दै बसु म,
आखिर मेरो खुसिका लागि पनि त उहीँ नै जिम्मेवार हो ।

उ मेरो मनको उदासि हो भने, मेरो ओठको मुस्कान पनि त हो,    

कविता : परिवर्तनशील सोचहरू

~अप्सरा गिरी भारती~

जिन्दगीको बहाव पनि कस्तो
परिवर्तन भईरहने भाव पनि कस्तो
हावामा भुवा उडे जस्तो
पानीमा रुवा डुबे जस्तो ।

बालापनमा सारा संसार जित्छु लाग्थ्यो
सपनामा बाच्थिएँ डर सबै भाग्थ्यो
म सही बाँकी सब पछी छन् भन्ने भान हुन्थ्यो

कविता : जीवन

~गणेश श्रेष्ठ~

जन्म र मृत्यु बिचको सपना हो जीवन
आसा र अभिलाषाले भरिएको यथार्थ हो जीवन
भोग्न जाने खुसिनै खुसिले भरिएको
भोग्न नजाने दुख र दर्दले दरिएको

सानो छउन्जेल ठूलो हुने आशामा
यौवनमा पुगेसी सफलता चुम्ने अभिलाषामा
एक पाइलो अघि बढ्दै गर्दा शिखर पुग्ने चाहनाले
अल्छी र निराश हुँदा अभाब र परिस्थितिको बहानाले