Monday, January 4, 2016

कविता : ईश्वर, धरती र मनुष्य

~पूर्ण श्रेष्ठ~

ईश्वरले धरतीमा सबथोक  दिनुभो
तर, तेस्लाइ पूर्णता दिने काम मनुस्यलाइ छाड्नुभो /

ईश्वरले बिजुलि दिनुभो, तर, बादलमा छाड्नुभो
ग्यास, तेल, उर्जा, दिनुभो, तर, चट्टानमुनि छाड्नुभो /

कविता : मुटुभरी माया भरेर दिएँ, खाली फर्काइदियौ

~सन्तोष लामिछाने~


प्रेमको प्रस्ताब लेखेर दिएँ, गाली फर्काइदियौ
मुटुभरी माया भरेर दिएँ, खाली फर्काइदियौ

साँचो मायाको हुरी, दबाइ बतास बनायौ
माया मनमै साँची, दुबैलाई हतास बनायौ
मायाको मूल खोलेर दिएँ, टाली फर्काइदियौ
मुटुभरी माया भरेर दिएँ, खाली फर्काइदियौ

गजल : न आर भयो न पार भयो

~सन्तोष लामिछाने~
 

न जीत भयो न हार भयो, मायामा सधैं प्रहार भयो
न आर भयो न पार भयो, मायामा सधैं छेकबार भयो

बाचौं कसरी बाचौं, मनभित्र पुरै मरेको छु
मरौं कसरी मरौं, पर्खि बस्ने बाचा गरेको छु
जलेर सब यौवनका दिनहरू, सताउने मुस्लो खार भयो
न आर भयो न पार भयो, मायामा सधैं छेकबार भयो

Saturday, January 2, 2016

कविता : मान्छे

~दिनार 'रनादी'~

अथाहा छ
त्यसैले अंकको सीमामा छैन यो सृष्टि
तर लुकेको छैन यहाँ केही
किनकी अनन्ता अनन्त छ
कर्ताको दृष्‍टि
तर मान्छे यहाँ सबै
रुप, यौवन, विद्या, धन

कविता : आगो

~दिनार 'रनादी'~

यो हिउँद
काठ्याङ्ग्रिने जाडो छ
आगो ताप्दा न्यानै हुन्छ
तर घर बालेर आगो ताप्नेहरु

लघुकथा : स्ट्याटस

~आविष्कार भारती~


भेट्घाटको सिल्सिला समर(ग्रिश्म) मास मा धेरै हुनेगर्छ । यस्पलीको भेट्घाटमा २-४ वटा नयाँ अनुहारहरु झुल्किए । वासिन्दा पूरानो भएपनी यस अघिका भेट्घाटमा नदेखेकाले होला मलाई नै नयाँ भन्ठानेकारहेछ्न नयाँ अनुहारहरुले ।

पहिलोले प्रश्न तेर्साइहाले " अनि  तपाईंको नाम चाँही के पर्‍यो होला? " 

"एह ! मेरो नाम आ'बिष' हो , अनी हजुरको ? " मैले सोधें ।

"मलाई चाँही ईन्द्र भन्छन , नाम चाँही मेरो बरुन हो " पहिलोले भन्यो ।

कविता : भुँडी बोकेको छु

~आविष्कार भारती~

भुँडी बोकेको छु भन्दा अचम्म लाग्ला
एउटा पुरुषले भुँडी ओक्यो नि भन्लान
तर हो मैले भुँडी बोकेको छु ।।

पुट्ट बाहिर निस्केको
मेरो प्रगतिको चिनोस्वरुप
एउटा भारी बोकेको छु

कविता : साथी

~दिनार 'रनादी'~

साथी, जिउँदोको जन्ती
मर्दाको मलामी,
सुखदुखको सह-भोगाई
यार ! तिमी पनि साथीको
दावा गर्छौ
तर बेलानकुबेला धावा बोल्छौ

कविता : खै के लेखुँ कविता

~धन मल्ल श्रेष्ठ~

भात पकाऊँ कि
लेखुँ कविता ?
अफिस जाऊँ कि
सुनुँ कविता ?
कवी श्रीमानको कुरै चर्को
भाँडा भाँझु कि
लेखुँ कविता ?

कविता : मेरा श्रीमानहरु

~विश्वजीत अधिकारी~

कालो थियो एउटा काले, कालेलाई कालिकोटमै छोडें,
गोरखा गैरी गाऊँको गोरेसँग गहिरो नाता जोडें,
अल्लीपर लम्जुङ्गको लामा जुङ्गेसँग लामो सम्बन्ध तोडें,
मकवानपुरको मन बहादुरसँग मेरो मनै मिलेन अनी अन्तै बाटो मोडें ।

चितवनको चिज कुमारअको चित्त बुझाउनै गाह्रो,
ओखलढुङ्गा बस्ने ढुङ्गानाको मन ढुङ्गा भन्दा साह्रो,
टनकपुरका टपरटुईँया टलकजङ्ग vs टुल्केले दिन्छु-दिन्छु भन्दै टार्यो,
नवलपरासी घर भएका नवौं लोग्ने नवल बहादुर नरालले नदिएरै मार्यो । 

कविता : मायाँ गर्छौ भने

~सीता अर्याल~



मलाई मायाँ गर्छौ भने
मेरो नजिक फर्कि आऊ
सिन्दुर पोते केही होईन
मेरै छायाँ बनी आऊ ।

पर्देशमा  मेरा कुरा
अरुसँग गर्छौ अरे
मेरो लामो चुल्ठो छाडी