Saturday, November 22, 2014
कविता : झोला
~विश्वजित अधिकारी~
सबै भन्छन् झोला झोला खुल्दुली लाग्यो
यो फिलिम कस्तो होला ?
हेर्न पाए हुनेथियो फेरिन्छ कि मान्छेको चोला
भन्छन् हेरेकाले फर्किन्छ आर बगेको खोला
कविता : बिदेश का बेदना
~वेदमाया धिमाल~
निजा जन्मभूमि निज जन्म माता
निजा वेद विद्या निजा मात्रि भाषा
उ हुन स्वर्ग भन्दा पनि मान्नु पर्ने ।
उनै झन छुटेछन कसो आज गर्ने ।।
निजा जन्मभूमि निज जन्म माता
निजा वेद विद्या निजा मात्रि भाषा
उ हुन स्वर्ग भन्दा पनि मान्नु पर्ने ।
उनै झन छुटेछन कसो आज गर्ने ।।
बाल कविता : मेरो प्यारो बाबा
~मेखा श्रेष्ठ~
गौतम बुद्ध जस्तो शान्त
भिमसेन थापा जस्तो उत्साही
घरको छानो भै बस्ने
मेरो प्यारो बाबा
कोइलीको जस्तो मिठास
आमाको कविता सूर लगाई
नेपाललाई चिनाउने
गौतम बुद्ध जस्तो शान्त
भिमसेन थापा जस्तो उत्साही
घरको छानो भै बस्ने
मेरो प्यारो बाबा
कोइलीको जस्तो मिठास
आमाको कविता सूर लगाई
नेपाललाई चिनाउने
कविता : भोजहरूमा अचेल
कविता : अमुल्य वरदान
~रवी शाह~
नित् नौला सपना
संगाल्नु, टुटिनु,
छुट्टिनु, गुमाउनु र पाउनु.
छुट्टिनु, गुमाउनु र पाउनु.
येही संघर्ष नै हाम्रो
भविष्य र
वर्तमान हो.
लडदै पड्दै,
हास्दै रुदै, एक अर्का
लाई दुख सुख मा साथ दिदै,
लाई दुख सुख मा साथ दिदै,
जीवन यात्रा
मा अघि बड्दै
जानु,
यसै मा हामी सबै को कल्याण हो.
यसै मा हामी सबै को कल्याण हो.
कविता : मनको व्यथा
~डा. रोशा पोखरेल~
नयनमा आयो कालो
यो चित्र
मानको व्यथा फुकौँ कसरी
गढ्द छ किल्ला
यो छाती भित्र
गहिरो घाऊ लुकौँ
कसरी ?
कविता : फर्कि आउनेछु
~सोम खनाल~
शीखरै फुल्ने त्यो मेरो नेपाल, गुराँश थुंगाको
कस्तुरी डुल्ने ती डाडा पाखा, चप्लेटी ढुंगाको
स्मृती मीठो आतैमा बोकि छोडेर आको छु
मुटुमै रोपि देशको माया गोडेर आको छु ।
थाहा छ मलाई के फुल्छ सधै पाहाडी पाखामा
बिरह बनि के बग्छ सधै रसीला आखामा
म टाढा हुन्न ती आखाबाट ओझेल परेर
फर्केर आउछु म हैन गा'को बसाई सरेर ।
शीखरै फुल्ने त्यो मेरो नेपाल, गुराँश थुंगाको
कस्तुरी डुल्ने ती डाडा पाखा, चप्लेटी ढुंगाको
स्मृती मीठो आतैमा बोकि छोडेर आको छु
मुटुमै रोपि देशको माया गोडेर आको छु ।
थाहा छ मलाई के फुल्छ सधै पाहाडी पाखामा
बिरह बनि के बग्छ सधै रसीला आखामा
म टाढा हुन्न ती आखाबाट ओझेल परेर
फर्केर आउछु म हैन गा'को बसाई सरेर ।
कविता : आफू त् लाहुरे पो भईयो
~अविमन पसछें~
परार जस्तै लाग्छ मुग्लान
पसेको
गोरेटो किन अप्ठ्यारो
लागेको
चौतारी नै आ
छैन म थाकेको
खुट्टो लाई
मोटरको लत
लागेको
हल्का इंग्लिश मैले के
छांटेको
नौलो देखेर
हो की ताक
हानेको
तीसको भाडा
लाई साठी
मागेको
कविता : जिन्दगानी
~हिमाल प्र. रेग्मी~
पहाडको काखबाट शुरुभयो जिन्दगानी,
भीर, पाखा, खोल्सा, खोल्सी बग्दै गयो जिन्दगानी ।
कुईनेटोमा ठोकिएर, फाँटहरुमा पोखिएर,
खहरे र खोलो हुँदै बेंसि झर्यो जिन्दगानी ।।१।।
उकाली र ओरालीमा लडीबुडी खेल्दै, हाँस्दै,
सुख दुःख शनैः शनैः बढ्दै गयो जिन्दगानी ।
कैले माथि, कैले तल उचालिंदै पछारिंदै,
रोटेपि·को पिर्का जस्तै घुम्दै गयो जिन्दगानी ।।२।।
भीर, पाखा, खोल्सा, खोल्सी बग्दै गयो जिन्दगानी ।
कुईनेटोमा ठोकिएर, फाँटहरुमा पोखिएर,
खहरे र खोलो हुँदै बेंसि झर्यो जिन्दगानी ।।१।।
उकाली र ओरालीमा लडीबुडी खेल्दै, हाँस्दै,
सुख दुःख शनैः शनैः बढ्दै गयो जिन्दगानी ।
कैले माथि, कैले तल उचालिंदै पछारिंदै,
रोटेपि·को पिर्का जस्तै घुम्दै गयो जिन्दगानी ।।२।।
कविता : नारायणीसँग
~डा. रमेश खनाल~
आईरहेछु दर्शन अन्तिम गर्न
टलपल टलपल गर्दै नयन
जान्छु अब हे, प्रिय सखे
पवित्र स्मृति सँचिराखे ।
महानदि मेरो स्वीकार बिदा
देखाई आफ्नो सौन्दर्य छटा
म जान्छु तिमीदेखी दूरस्थलमा
आईरहेछु दर्शन अन्तिम गर्न
टलपल टलपल गर्दै नयन
जान्छु अब हे, प्रिय सखे
पवित्र स्मृति सँचिराखे ।
महानदि मेरो स्वीकार बिदा
देखाई आफ्नो सौन्दर्य छटा
म जान्छु तिमीदेखी दूरस्थलमा
Saturday, July 12, 2014
कविता : न यता को भएँ , न उता को भएँ
~आविष्कार भारती~
न यता को भएँ , न उता को भएँ
आफैलाई थाहाछैन म कता कता को भएँ
जसजसले मेरो भने त्यता त्यता को भएँ
तर पनि एक्लो खै कता कता को भएँ ..
न यता को भएँ , न उता को भएँ
डुबुल्की मर्छु भन्दा प्रेममा तैरिएर लछार पछार भएँ
न यता को भएँ , न उता को भएँ
आफैलाई थाहाछैन म कता कता को भएँ
जसजसले मेरो भने त्यता त्यता को भएँ
तर पनि एक्लो खै कता कता को भएँ ..
न यता को भएँ , न उता को भएँ
डुबुल्की मर्छु भन्दा प्रेममा तैरिएर लछार पछार भएँ
कविता : काठमाण्डौं शहर
~निरु ढुंगाना~
यो अस्तब्यस्त शहर काठमाण्डौं
आज भएको छ धुलो र धुवाँको केन्द्रबिन्दु ।
पुरिंदै गएको छ हाम्रो संस्कृति फोहोरको थुप्रोमा
रोईरहिछिन वाग्मती आज पुरिएर गन्दगीमा ।
बत्ती विना अन्धकार मात्र हैन भएको
पानी विना सुख्खा बनेको छ यो राजधानी ।
तैपनी भिडभाड र चापाचाप उस्तै छ यहाँ
लगाएको छ यो शहरले सबैलाई मोहनी ।
यो अस्तब्यस्त शहर काठमाण्डौं
आज भएको छ धुलो र धुवाँको केन्द्रबिन्दु ।
पुरिंदै गएको छ हाम्रो संस्कृति फोहोरको थुप्रोमा
रोईरहिछिन वाग्मती आज पुरिएर गन्दगीमा ।
बत्ती विना अन्धकार मात्र हैन भएको
पानी विना सुख्खा बनेको छ यो राजधानी ।
तैपनी भिडभाड र चापाचाप उस्तै छ यहाँ
लगाएको छ यो शहरले सबैलाई मोहनी ।
कविता : सोंच
~अर्चना धाख्वा~
ल्याई दिन्छु पूर्णिमाको, चन्द्रमा चुण्डाइ
तिम्रो पाउ जोगाउन्छु, धरतीमा फूल बिछ्याई
यो कसम पूरा भयो भएन,
मेरो पाउले जमीन छोयो छोएन
यो अब उसको, देन भन्दा छ टाढा
मेरो मनमा गढेको, भावना छ गाढा
ल्याई दिन्छु पूर्णिमाको, चन्द्रमा चुण्डाइ
तिम्रो पाउ जोगाउन्छु, धरतीमा फूल बिछ्याई
यो कसम पूरा भयो भएन,
मेरो पाउले जमीन छोयो छोएन
यो अब उसको, देन भन्दा छ टाढा
मेरो मनमा गढेको, भावना छ गाढा
कविता : आमा
~हिमाल रेग्मी~
पूजाकोठामा बलेको दियो मात्र होईनौ आमा,
चुलो र चौकोमा झल्मलाएकी दियालो पनि हौ,
निःशर्त प्रकाश छर्दछ्यौ आफू भित्र भित्रै सल्किएर ।
बगैंचाकी सुन्दर गुलाब हौ आमा,
सुवास छर्दै मुस्कुराउँछ्यौ जगमा, आफू तीखा काँडा भित्रै कोतरिएर ।
ममताकी बटवृक्ष हौ तिमी
संसारलाई छहारी बाँड्छ्यौ, आफू गृष्मको गर्मीमा हपहपी रापिएर ।
पूजाकोठामा बलेको दियो मात्र होईनौ आमा,
चुलो र चौकोमा झल्मलाएकी दियालो पनि हौ,
निःशर्त प्रकाश छर्दछ्यौ आफू भित्र भित्रै सल्किएर ।
बगैंचाकी सुन्दर गुलाब हौ आमा,
सुवास छर्दै मुस्कुराउँछ्यौ जगमा, आफू तीखा काँडा भित्रै कोतरिएर ।
ममताकी बटवृक्ष हौ तिमी
संसारलाई छहारी बाँड्छ्यौ, आफू गृष्मको गर्मीमा हपहपी रापिएर ।
कविता : मेरा साथीहरु
~पूर्ण श्रेष्ठ~
म सँग साथीहरु धेरै छन्
कोही रुपका धनी छन्
कोही मनका धनी छन्
कोही ज्ञानका धनी छन्
कोही मानका धनी छन्
कोही सानका धनी छन् ।।
चिल्लो चुच्चो जुत्ता लगाउने
खल्तीमा संधै काईंयो भिर्ने
चिटिक्क जुल्फी हल्लाउँदै
'के छ खबर आजकाल' सोध्ने
त्यो मेरो रुपको साथी ।।
म सँग साथीहरु धेरै छन्
कोही रुपका धनी छन्
कोही मनका धनी छन्
कोही ज्ञानका धनी छन्
कोही मानका धनी छन्
कोही सानका धनी छन् ।।
चिल्लो चुच्चो जुत्ता लगाउने
खल्तीमा संधै काईंयो भिर्ने
चिटिक्क जुल्फी हल्लाउँदै
'के छ खबर आजकाल' सोध्ने
त्यो मेरो रुपको साथी ।।
कविता : जिन्दगी
~सुष्मा श्रेष्ठ~
जिन्दगीको अर्को नाम संघर्ष
यही संघर्षहरु संग जुद्दा जुद्दै
युद्धमा हारेको घाईते सिपाही जस्तो ।
बेहोश भई लड्न खोज्छ यो जिन्दगी
ब्यथा बेदनाहरुले दुख्दा,
छट्पटाएर नुनिलो आँसुको पोखरीमा
जिन्दगीको अर्को नाम संघर्ष
यही संघर्षहरु संग जुद्दा जुद्दै
युद्धमा हारेको घाईते सिपाही जस्तो ।
बेहोश भई लड्न खोज्छ यो जिन्दगी
ब्यथा बेदनाहरुले दुख्दा,
छट्पटाएर नुनिलो आँसुको पोखरीमा
Thursday, May 22, 2014
Saturday, January 4, 2014
कविता : थाकी रहेका पाइलाहरु
~अर्चना धाख्वा~
जिउँदो लास झैं यहाँ बाँचु त के बाँचु
बेजान शरीर यो मेरो साँचु त के साँचु
यो ढुक्ढुकी मेरो धड्कन हो कि कुनै गुहार
ठम्याई यो स्पन्दन गरी देऊ उपकार ।।
ओठको हाँसोमा लुकेको यातना
जिउँदो लास झैं यहाँ बाँचु त के बाँचु
बेजान शरीर यो मेरो साँचु त के साँचु
यो ढुक्ढुकी मेरो धड्कन हो कि कुनै गुहार
ठम्याई यो स्पन्दन गरी देऊ उपकार ।।
ओठको हाँसोमा लुकेको यातना
कविता : बुद्ध र म
~दिनार 'रनादी'~
बुद्ध र म
एकै दिन एकै ठाँउमा जन्मियौं
अनित्य जानेर बुद्ध नित्यमा लागे
दु:ख चिनेर सिद्दार्थ बुद्ध भए
म अनित्यमा नित्य खोजी रहें
दु:ख मानेर म बुद्धु भएँ ।।
बुद्ध र म
एकै दिन एकै ठाँउमा जन्मियौं
अनित्य जानेर बुद्ध नित्यमा लागे
दु:ख चिनेर सिद्दार्थ बुद्ध भए
म अनित्यमा नित्य खोजी रहें
दु:ख मानेर म बुद्धु भएँ ।।
कविता : मेरो प्यारो शहर दार्जीलिंग
~सुषमा श्रेष्ठ~
सुन्दर,
स्वच्छ,
रमणिय दार्जीलिंग, मेरो गाउँ
तिर्थ गर्नु जानु छैन देश-विदेश टाढा
शिंचेल चार धाम हामीसितै छन् महांकाल डाँडा
सुन्दर,
स्वच्छ,
रमणिय दार्जीलिंग, मेरो गाउँ
तिर्थ गर्नु जानु छैन देश-विदेश टाढा
शिंचेल चार धाम हामीसितै छन् महांकाल डाँडा
कविता : नयाँ वर्षले ग-यो कामना
~राजेन्द्रप्रसाद अर्याल~
हाम्रो आँगनीमा
वैभबताले परिपूर्ण गर्ने
शास्वत देवी लक्ष्मी बनेर आऊ
अटल शान्ति र
अहिंसाको सन्देश छर्दै
गौतम बुद्ध बनेर आऊ
आऊ सारा अन्धकार नाश गर्ने
हाम्रो आँगनीमा
वैभबताले परिपूर्ण गर्ने
शास्वत देवी लक्ष्मी बनेर आऊ
अटल शान्ति र
अहिंसाको सन्देश छर्दै
गौतम बुद्ध बनेर आऊ
आऊ सारा अन्धकार नाश गर्ने
कविता : सर्वोत्तम उपहार
~सीता अर्याल~
पाँच दशक पारिका हिउँदहरुमा
मेरा मनभित्रको जँघारहरुमा
एउटा चाहना पलाएको छ
आफ्ना कलकलाउँदा प्रतिरुपहरुसँग
विन्तिपत्र थमाउन मन लागेको छ ।
पाँच दशक पारिका हिउँदहरुमा
मेरा मनभित्रको जँघारहरुमा
एउटा चाहना पलाएको छ
आफ्ना कलकलाउँदा प्रतिरुपहरुसँग
विन्तिपत्र थमाउन मन लागेको छ ।
कविता : जिन्दगी
~राम श्रेष्ठ~
जिन्दगीको परिभाषा खोज्न मैले पटक पटक गुगल गरें
साथी भाइ अनि संगिनी सँग धेरै मन मुटाव गरें
कसैबाट सन्तोषजनक अर्थ पाउन नै सकिन
अनि
म आफैले आफूलाई फेरी प्रश्न गरें
कहिले एकान्तमा त कहिले मनिसहरुको भीडमा
अन्त्यमा
जिन्दगीको परिभाषा खोज्न मैले पटक पटक गुगल गरें
साथी भाइ अनि संगिनी सँग धेरै मन मुटाव गरें
कसैबाट सन्तोषजनक अर्थ पाउन नै सकिन
अनि
म आफैले आफूलाई फेरी प्रश्न गरें
कहिले एकान्तमा त कहिले मनिसहरुको भीडमा
अन्त्यमा
कविता : अब आउने पन्ध्र बर्षमा
~पूर्ण श्रेष्ठ~
चाउरी बढ्दै गएका अनुहारहरु बोकेर
कम्जोर बन्दै गएका मांसपेशीका शरीर बोकेर
अवकास लिने दिनहरू गन्ती गर्दै बिताइ रहेको हुनेछु
अब आउने पन्ध्र बर्षमा ।।
कुशन राखेको बेतको कुर्सीमा बर्को ओढेर
पावरदर चस्माको सहारामा
चाउरी बढ्दै गएका अनुहारहरु बोकेर
कम्जोर बन्दै गएका मांसपेशीका शरीर बोकेर
अवकास लिने दिनहरू गन्ती गर्दै बिताइ रहेको हुनेछु
अब आउने पन्ध्र बर्षमा ।।
कुशन राखेको बेतको कुर्सीमा बर्को ओढेर
पावरदर चस्माको सहारामा
कविता : लाज हारे पछि
~अविमन पसछें~
आँखा चिम्ली
हुइकिंदै आए
तरबारको बाटो छोडनै पर्यो
लाज हारेपछि
नियम तोडनेले
जित्ने नै भयो
झुठो बोलेपछि
सिंग न पुच्छर को
आँखा चिम्ली
हुइकिंदै आए
तरबारको बाटो छोडनै पर्यो
लाज हारेपछि
नियम तोडनेले
जित्ने नै भयो
झुठो बोलेपछि
सिंग न पुच्छर को
NAFA - Sahitya
Hello NAFA friends,
We will be updating this blog space with the creative creations of different NAFA members. Please email us your creation at nafa.sahitya@gmail.com if you are a current NAFA member or Ex-NAFA member.
NAFA-Sahitya
Subscribe to:
Posts (Atom)