बाल कविता : खाना

 

~आन्या पाण्डेय~

बिहानीको खाना ब्रेक्फास्टबाट
बेकन अण्डा रोटी के खाने आज ?  
वाफल, मह, केरा आधा आधा
कि खाने पाउरोटी सदा  

दिउँसोको खाना लन्चको पालो  
चीज स्यान्ड्विच कि स्वस्थ सलाद
कि खाने मेक्सिकन टाको  
अमीलो पिरो चट्ट भाको

कविता : सौन्दर्य

 ~प्रदीप केसी~

मैले उनलाई देखेपछी
गीत नगाएको भए हुन्थ्यो ,
जब उनको सौन्दर्य देखेर
गीत गाएँ, ए मिना तेरे

हास्य कविता : एमपी

 ~गोबिन्द सिंह रावत~

हजुर म एमपी
श्री एमपी र श्रीमती एमपी अर्थात
मन प्रसाई र मेनका प्रसाईको एकमात्र छोरा
महेश प्रसाई
बुवा एमपी मतलब मन्दिरको पुजारी
आमा एमपीको अर्थात मिठाई पसलेकी छोरी
त्यसैले मलाई खानमा एमपी अर्थात माल पुवा मन पर्छ
मैले एमपी बाट एमपी गरेर एमपीमा जागिर खान थाले,
के भने नि

कविता : चुसेर फूलको रस

 ~निजानन्द मल्ल~

चुसेर फूलको रस बनॉउछ मह माहुरीले जसरी।
बॉसको ढुंग्रो खोपेर टबज्छ मिठो धुन बॉसुरी।।

तिल मै तेल छिपेको हुन्छ पेलेर नै निस्कन्छ।
दुध मै हुन्छ ध्यु मथेर दहि अनि नौनी तैरिन्छ।।

कविता : कविको पीडा

~अमर कार्की~

 लेख्यो च्यात्यो लेख्यो च्यात्यो कती कती
अब्बल हुदै हुन्नन भन्या सबै फुर्या जती
बिहान उम्रेका कबीता बेलुकी मरी सक्छन  
आफ्नै सृजनाका मलामी जाउ म कती
कबीता लेख्यो पाठक पाउन गार्हो  

कविता : हिजो आजको बिकृती

 
~गंगा मल्ल श्रेष्ठ~

हिजो आज संस्कार र संस्कृतिको बिकृती आयो
फूलहरु टिप्न फुलवारीमा होईन पसलतिर धायो
कागजको फूलहरु चढ़ाएर भगवान ख़ुशी बनायो
त्यसैले त मनुष्यहरुलाई  प्रसाद कोरोना  पठायो
आधा  वर्ष  बढी भयो  विस्व ब्रमाण्ड नै हल्लायो
हिजो आज संस्कार र संस्कृतिको विकृती आयो ।

कुनै कुनै पुरुषहरुको त विवेक पनी धेरै नै हरायो

कविता : रामेले बल्ड्याङ खाएछ

 ~एकबहादुर क्षत्री~

रामेले जागिर खोज्दै जाँदा 
बिजुली अड्डामा जागिर पाएछ ।। 
बिजुलीको काम गर्न जाँदा 
बेल्ट र हेल्मेट लाउने आदेश पाएछ ।।

काम सिक्दै र गर्दै जाँदा 
आफ्नो बीस वर्ष बिताएछ ।। 

कविता : याचना

 ~डा. रमेश खनाल~

तिमीलाई चिन्ने प्रयासमा
या भनौं आफ्नो सम्पूर्ण अस्तित्वलाई
तिमीमा बिलिन गराउने चाहनाको
एउटा अभ्यर्थना
हरेक बिहानीको मेरो पूजा
र त्यसमा सन्निहित  
आत्मतत्वम् शोधयामी स्वधा, विद्यातत्वम् शोधयामी स्वधा, र शिवतत्वम् शोधयामी स्वधा  
संगै गरिने आचमनहरुले

बाल कविता : खाना

~आन्या पाण्डेय~

बिहानीको खाना ब्रेक्फास्टबाट
बेकन अण्डा रोटी के खाने आज ?  
वाफल, मह, केरा आधा आधा
कि खाने पाउरोटी सदा  

दिउँसोको खाना लन्चको पालो  

बाल कविता : रात

 ~ओपल शर्मा~

अस्ताउछ सुर्यको किरण
धर्तीमा अध्याँरो छाउँछ
पर्छ रात चकमन्न
रुखमा उल्लु उफ्रन्छ

आकाशबाट चिसो शीत उर्लन्छ
भित्र जान्छन मानिसहरु

कविता : कविता फुर्दै फुरेन

~यदु गुरागाईं~

मित्रको घरमा पहिलो पटक कोठे गोष्टिमा भाग लिन पाएको
स्रस्टाको मिठो कविता र स्वादिलो खाजाले निकै प्रभावित पारेको ।
कविता त लेख्नै  पर्ने रहेछ भनि उत्प्रेरणा नमिलेको चाँही होइन
तर जति प्रयास गरे पनि कविता फुर्दै फुरेन ।।

अरुकै कविता भए पनि वाचन गर्न अविष्कारले सुझाएको
अर्को पटक कविता लेख्छु भनि दोस्रो गोष्टिमा बाचा बुझाएको ।
राजेन्द्र दाई र दिनार दाईले केहि लेख्न नसम्झायको चाँही होइन
तर जति प्रयास गरे पनि मलाई कविता फुर्दै फुरेन ।।

कविता : मलाइ दोहोरो नागरिकतामा पार

 ~दिनार 'रनादी'~

  तिम्रो फूलबारी को झार हुं म
 लौ मलाइ उखलेर फाल
 बिद्रोहको स्वर हुं म
 लौ सछौ भनें मेरो मुख थुनेरमार

 फुडकार्डमा पैसा सकियो आज भोकै छु म
 सक्छौ भने चोरिको परिबन्दमा पार

कविता : अलकापूरि यो म्याडिशन नगरि

 ~धन मल्ल श्रेष्ठ~

ताल तल्लैया नदिनाला छन
 फुल बगैचा हरियालि छन
 समर सिजनमा यो स्वोर्ग सरि
 तर विन्टरमा किन जाडो हुन्छ बेसरि
 छ त अन्त कतै सहर यसरि
 अलकापूरि यो मयाडिशन नगरि

 स्कुल कलेज याहा युनिभरसिटि छन

कविता : हे साथि

 ~पूर्ण श्रेष्ठ~

मेरो हालतलाइ हेर्दै
हासेर बैध्य साब बोले  

जाउ जमाउ मह्फिल  
पुराना साथिहरु माझ  

तिम्रो हर कश्टहरुको ओखति उहि हो  

कविता : आप्रबासी

 ~डा. बेङ्कटेश दास शर्मा~

सम्बन्ध र चिनजानको शुरुवातमै मापदण्डको प्रहार  
    कतै बच्चा, कहिँ उमेर, कहिले पृष्टभूमि वा घरपरिवार 
घनिष्टता र स्थिरता सधैँ शिशु के दिनेहो आहारा
    बिवादास्पत  बिषयबाट टाढाबस्न मौनब्रतकै सहारा

बौद्धिक स्वतंत्रता भन्दा उच्च साम्प्रदायिक्ता हाम्रो

कविता : 'कार' माहात्म्य

 ~आविष्कार भारती~

सबै यो कार छन् या त्यो कार छन्
खै ति कारको कती हक्दार छन्
भूँडी टन्न भरेर बचेरा सारी आँ गर्दै
फेरी खान उद्दत योजनाकार छन् ।

भूईँमा लडिरहेको भोकलाई मक्खमली तन्ना ओढाई
सूनको थालमा पायस पस्किने व्यापार छन्
सुकेको भूँडी फुकेको बोली अमिलो भोली लिई
जूलुस धाउने भेंडाहरूमा बिचारको चित्कार छन्  ।

कविता : किशोरावस्थसे आचरणम

 ~अबिमन पसछें~

लाएको लुगाफाटा भुईं मै फाल्छु
चकलेटको खोल खात मुनी लुकाउँछु

आमाले देखेर मिलाऊ भन्नु हुन्छ
भोली भोली भनि म टारी दिन्छु

मन पर्ने पकाए मात्र खान्छु