कविता : गन्तव्य

~प्रदीप केसी~

मैले अङ्क गनेको छैन,
ग्रह, नक्षत्रको राप, ताप, छल गनेको छैन
गन्ती नभएपछी, ईतिहास हुँदैन,
ईतिहास नभएपछी सम्झना हुँदैन ।

कती पुरुष छन्,
कती महिला छन्,
कती बिचका छन्,
कती ३० भन्दा मुनिका,

छोटो कविता : तिरस्कार

~मित्र पौडेल~

सौम्य प्रताडनाले क्रुद्ध परेको समय
दिनको घकघकाउँदो ज्वाला नबोली
आशिर्वादमुद्रामा हात उठाएर टाढा गयो ।

छोटो कविता : जिन्दगी

~मित्र पौडेल~

यती छोटो त थिएन
मेरो जिन्दगीको किताब
बस् तिमीले हतारमा पाना पल्टाईदियौ

मुक्तक : कर्म

~मित्र पौडेल~

न त जातको कुरा गरुँ न धर्मको कुरा गरुँ
न त गर्वको कुरा गरुँ न त शर्मको कुरा गरुँ

गजल : यात्रा तयार गर्छन्

~मित्र पौडेल~

लिएर लक्ष्य केही यात्रा तयार गर्छन्
इच्छाले नै कदम बोकी गन्तव्य पार गर्छन् ।

तिम्रो पछाडी लाग्नु मेरो भूल ठन्यौ भने
सौन्दर्यपूर्ण नजर सधैंं बिहार गर्छन् ।

व्यङ्ग्य कविता : प्रेसर

~लेखनाथ काफ्ले~

जता फर्क्यो त्यतै प्रेसर
दायाँ प्रेसर, बायाँ प्रेसर
यता प्रेसर, उता प्रेसर ।

तल टेक्यो धरातलको प्रेसर
माथिबाट गुरुत्वाकर्षण बलको प्रेसर
अनी जताततैबाट देख्दै नदेखिने 'हावा'को प्रेसर ।

यो हावाको नचाहिंदो प्रेसरले कहिलेकहीँ त

कविता : फूलहरु

~नारायणदास मल्ल~

फूलका कोमल धारहरुले काटिनु भन्दा
काँढाको च्वास्स घोचाई मन पराउँछु
त्यसैले काँढासँग होईन
फूलको सौन्दर्यसँग डराउँछु ।

कती फूल देखें मैले, कती वाघरु घुमें
कती फूलहरु सुम्सुम्याएँ, कती फूलहरु चूमें
कती फूलहरु वागमा, सार्ने प्रयास गरें
कती फूलहरु जरा गाड्न नपाउँदै मरे ।

कविता : नेपाली हौं नेपालको

~हिरण्य भोजपुरे~

नेपाली हौं नेपालको
नेपाल हाम्रो हामी सबैको
एकमा नै रूप अनेकको
अनेकमा दृश्य एकको।

उनी हाम्रा आँखा बन्दछन
हामी सुन्दर युग रच्दछौं

नेपाली प्यारोडी गीत : फेशनको आधारमा

~अविमन पसछें~


लय : मायाको आधारमा

फेशनको आधारमा लूगा नै जब लाईन्छ
लाउनु पर्ने जे छ फुकालनु पर्ने त्यहि हुन्छ
लाएको र नलाएको त्यो बराबर हुन्छ
आधुनिकता भनिन्छ ढुङ्गे युग नै फर्किन्छ
फेशनको आधारमा लूगा नै जब लाईन्छ
छोप्नु पर्ने जे छ त्यहि देखाउन खोजिन्छ
कतै टालिन्छ कतै च्यातिन्छ
वस्त्र र अङ्ग लूकामारी खेल्छन्   ।।

कविता : आज समय फेरिएछ

~अर्चना धाख्वा~

    आज समय फेरिएछ
    अन्तै रेखा केरिएछ
    अतीतका  दिन कुर्नेलाई
    निराशाले घेरिएछ ।।

    दिउँसै आकाश रात्तिएछ
    नशा बिनै मात्तिएछ

नेपाली प्यारोडी गीत : ईश्वर तैंले लगेर फेरी कसरी

~आविष्कार भारती~

 लय : ईश्वर तैले रचेर फेरी कसरी बिगारिस

ईश्वर तैंले लगेर फेरी कसरी फर्काईस् ?
पतीको भूल छोपेको तेस्तो कसरी उघारीस् ?
ती भूल हरे देखाई उस्लाई कसरी फर्कैइस् ?

हे सासु आमा बिहेमा गर्दा निर्दोष मुहार
ति मुहार भईदेलिन यस्ती भन्ने थिए

कविता : सङ्कल्प पूराण

~दिनार 'रनादी'~

                                      
अध्याय एक

सुखशान्ति र सम्बृदिको लागि गृहलक्षमीकाे नित्य पूजा गर्ने
भनेको सकभर खुरु खुरु मान्ने
बादबिबाद सकभर गर्दे नगर्ने
सहन सक्ने जति सबै सहने
सहनै नस्क्ने भए पछि
बाथरुममा छिरेर
चीसो पानीले नुहाउदै
ठूलठूलाे श्वोरले भजन गाउने
येत्ति गर्न सकियो भने
घर गृहस्थि राम्रै चल्छ भनि
 मक्क्ख पर्ने ढुक्क हुने।

कविता : मुटु भित्र

~गंगा मल्ल श्रेष्ठ~

कता कता मुटु भित्र
पिल्सिएका व्यथाहरु
कागजमा कोरी दिएँ
अँध्यारोमा बस्दा पनि
उसैलाई देखी रहें
पहिलो भेट मै उसैलाई

कविता : नमिल्दो बिचार

~सुष्मा श्रेष्ठ~

 म गर्छु कुरो
विश्वाशको
तिमी गर्छौ
अन्धविश्वासको ।
तिमी गर्छौ बिज्ञानको
म गर्छु ज्ञानको

छोटो कविता : न्यानो

~आविष्कार भारती~

 अभावको सितलहरमा
ऋणको सिरेटोको माझ
विभेदको तुसारो ओडेर

छोटो कविता(छोक) : प्रतिक्षा

~आविष्कार भारती~

आशा सबै मारेर
इच्छा सबै त्यागेर
बैभवसागरको किनारमा लुछिँदै
सौर्यतालाई सुन्यतामा अलप गराउँदै

कविता : रहर

~अर्चना धाख्वा~

ए मन तिमि सुनी सुनी नसुने झैँ नगर
मेरो स्वाभिमानको, निष्ठाको बीचमा नपर।
आँखा तिमि राम्रो देख, मनलाई एक्लै छाड
मीठो बोलि सुनी कर्ण नलेऊ बेग्लै आड।।

कविता : दृष्टि

~अर्चना धाख्वा~

उकालो लाग्नेले अग्लो देख्यो,
ओरालो लाग्ने बिलाप्यो
रमाउंदै हिंड्नेले आहा भन्यो,
हत्तार हुनेले सराप्यो ।

कोहि मलाई ठोक्दै, ठेल्दै,

कविता : तिमी मेरी नागुरा

~दिनार 'रनादी'~

प्रियसी तिम्रो नाम अनेक !
प्रियसी तिम्रो रुप अनेक !!

टोरन्टोको तिम्रो गाउँले ठिटो डाक्टर रावतले
"नैगरा" भनी तिम्रो तारिफ गर्दा
ड्यालसका फेस्बुके तिम्रो साथी डाक्टर बानियाले
"नागरा" भनी तिम्रो गुन गाउँछ

कविता : सिमा

~आविष्कार भारती~

 आमा
डर छ रे
तडप छ रे
जलन छ रे
घ्रिणा पनि छ रे
त्यो सिमा पारी
आशाको झिनो त्यन्द्रो समात्दै
आँसुको भङ्गालोमा डूब्दै
भोक र तापको आगोमा डढ्दै
यो स्वतन्त्र हावा छोडेर
कैदी बन्ने रहर पालेर