डा. समीर पाण्डेयको दुई हाइकु

~डा. समीर पाण्डेय~

रेटियो घाटी
छिरिरिरि रगत
दशै प्रसाद


************

आत्महत्या भो

विपासन तुलाधरको दुई हाइकु

~विपासन तुलाधर~

शनिको दिन
सुन्तला रंग सूर्य
सन्ध्याकालीन
**********
 चंगा र पिंग
 दशैंको सुरुवात
 शूभकामना

बाल कविता : बाण

~अनित्या द्वा~ 

बाण-एउटा चिन्ह आशाको
थाहा छ यो के भनेको?

तिमीलाई गाह्रो हुँदा
तिमीलाई दु:ख पर्दा..
सँधै तिमीलाई सिकाउँछ

कविता : मेरी प्यारी बहिनी

~अर्चना धाख्वा~

आफुले आफुलाई खै, के भन्ठान्छिन् हो उनी
"जे चिताए त्यै भेट्टाएँ", ङिच्च हाँसे पुग्छ भनी

दिदी भरे आउँछु है, बनाई राख घरमा चिया
लौन मेरो काम छैन कि के ? भन्न कति सकेकी छ्या

गजल : टिका लाए होलान् उता

~लेखनाथ काफ्ले~

निधार भरी रातो टिका लाए होलान् उता
आफन्तको घरघरमा धाए होलान् उता ।

जता गएपनी हुने मन आफ्नै ठाउँमा
उल्लास अनी उमङ्ग छाए होलान् उता ।

कविता : किन चाहियो

~कल्पना ढकाल रिजाल~   

न किताबी ज्ञान, नत बैज्ञानिक ज्ञान
तर पनि घर चलाएँ,
समाजमा इज्जत कमाएँ
छोरा र छोरी आफै हुर्काएँ,
नाता-गोता आफै फुर्काएँ
धन पनि कमाएँ,
खेति-पाती आफै समाएँ,

छन्द कविता : लठ्ठी

~डा. रोशा पोखरेल~

छन्द : वसन्ततिलका छन्द

जाऊँ नजाऊँ जाने कहाँ हो
बूढो भईयो छ लाठो कहाँ पो
रम्झम् रमीता  फितालो लाग्छ
भाले पनि छिट्टै बीहान बास्छ

संसार सारा मेरै भए झैं
लाग्थ्यो निनीषा पइला पिच्छे नै

कविता : मौन साथी

~कल्पना ढकाल रिजाल~   

साना साना कुरामा खुशी हुने मेरी साथी
रातो र उजेलो रङ्ग मनपर्ने उसलाई
अरूलाई माया दिन खोज्ने मेरी साथी,
अचानक अँधेरो रङ्गको प्यारी भइन् ।
उच्च सोच राख्ने मेरी साथी
सोचाइ नै अफ्ठेरो लिने भइन्

सुष्मा श्रेष्ठका दुई हाइकु

~सुष्मा श्रेष्ठ~

गाढा मेहेन्दी
अविश्वासको झरी
पखालिंदैछ ।।

कविता : साउन महिना

~सुष्मा श्रेष्ठ~

झर झर झर्ने साउने भेल
मेहेन्दीको रङ्ग हातमा गाढा
हरियो छिन्-छिन् झल्ल झिलमिल
गृहिणीको चुराले रङ्गिन संसार ।

कल्ल कलकल वर्षाको गीत

हाइकु/सेन्र्यु : प्रेम

~प्रदीप केसी~

प्रेम बिनाको
प्रेमप्रेमी कहानी

कविता : भानुभक्त

~प्रदीप केसी~

भानु तिमी आज जरुरत छौ
तिमी खडेरीको जल हौ, देव हौ
निशाचर, पिचासी नाताबाट हटाउन
तिम्रो रामायणको वाचन नेट इन्टरनेटबाट
भाग्छन् ती निशाचर,

भानु तिमी आज जरुरत छौ
तिमी खडेरीको जल हौ, देव हौ ।

कविता : आदिकवि

~लेखनाथ काफ्ले~

रम्घाको माटोमा उभिएर
देश भरी फुल्न सक्ने भानु
तिमी ध्रुव तारा जस्तै चम्किरहेछौ
नेपाली भाषाको अन्तरकुन्तरमा पुगेर
लाग्छ, लामो यात्रामा तिमी लम्किरहेछौ ।

अप्सरा गिरीका तीन मुक्तकहरु

~अप्सरा गिरी भारती~

(१)
भत्किएको भाषा बनाए उनले
नेपालीत्वको आशा देखाए उनले
बाँधे सरल नेपाली, जनको जिब्रोमा भानुले
चेतनाको कासा खेलाए उनले ।

(२)
इच्छा छ संस्कार बनी भावीमा थिति साँच्ने

कविता : अर्थ र अर्थहीनहरू

~अविमन पसछें~


बिना गुरु सिढ्ढी प्राप्त गर्छन् एकलव्यहरू
निद्रा मै विलीन हुन्छन् कुम्भकर्णहरू

आफ्ना मै सीमित रहन्छन् धृतरास्ट्रहरू
परोपकार गरी आमा कहलिन्छन् टेरेसाहरु

आफ्नै  कवच दान गर्छन् कर्णहरू
भाग खोस्न तल्लीन हुन्छन् दुर्योधनहरू

कविता : पागल

~शान्ता पाण्डेय~

यु त्यो बाटोमा दौडिरहेको छ कहिले ठिङ्ग उभिन्छ
हात हल्लाउँछ कसैलाई बोलाए जस्तो
चिच्याई चिच्याई कराउँछ नबुझ्ने भाषा बोल्दछ
सकिनसकी पिठ्युँमा भारी बोकेको हुन्छु ।।

कसैको मलाइजा छैन, कसैसँग डर त्रास छैन
पिठ्युँमा बोकेको भारीको होस छैन
केही पिर छैन भूत, भविष्य र बर्तमानको
चिन्ता छैन बास, गाँस र कपासको ।।

कविता : प्रतिविम्ब

~अर्चना धाख्वा~

भोलिको दिन आजको रोजाइ
आज नै भोलिको अघिल्लो चरण
जे आज भयो, आफ्नै स्वामित्व
गरेर हेर एकैछिन स्मरण

दोषारोपण कमजोरीको यन्त्र
आफ्नै आत्मालाई हेर भेटी

बाल कविता : राजकुमारी

~आन्या पाण्डेय~

कत्ती लामो कपाल
कत्ती राम्रो लुगा
झनै राम्रो शिरको मुकुट ।

राजकुमारी,
बस्छिन् ठुलो महलमा
धेरै छिन् धनी
अनि स्वास्थ्य पनि ।

राजकुमारी,

छन्द कविता : जीवनबोध

~आविष्कार भारती~

छन्द : भानुभक्तिय छन्द
 

माता-पिता ती हर्ता कर्ता गुरु ज्ञान भण्डार भर्दछन्
किर्ती केही राख नत्र ता काया व्यर्थै दिनै मर्दछन्
साँचो बोल्नु नबोल्नु बात कहिल्यै झुटो भन्याको रति ।
आखिर मर्नु छ पाउनू छ उति फल् यहाँ गर्‍याको जति ।।

जोबन पल बिती जान्या छ समय समातिन्न ती रती
गर्ने काम गरे यही पल हुन्या छैन कसैलाई खती

कविता : नदी र हाम्रा पाखुरा भाग्य रेखा नेपालका

~डा. चम्पक प्रसाद पोखरेल~

म नेपाली टीका थाप्छु
मलाइ सगून र साइत गर ।
किनभने,
हेर त यहाँ
पहाड पहाड ह्वैन,
पग्लेर पानी बगिरहेछ ।
पानी पनि पानी ह्वैन,
सवाकोटी नेपालीको
तागतै तागत बगिरहेछ ।
हिमालको ताँतीबाट
जून खेल्ने छातीबाट
दम पचाउने मेरै लागि
पौरखका पौरख ओइरिरहेछ ।