Saturday, September 26, 2015

कविता : प्रश्न

~सोम खनाल~



के छ यो टाउकोमा र यती भारी हुन्छ ?
यो मन किन डाडा वारी कहिले पारी हुन्छ ?
मौनतामा यो मुटुले कस्तो ब्यथा सुन्छ ?
किन छाती अनायसै आशु झारी रुन्छ ?

को हो गरीब को हो धनी, के हो आखिर धन ?
कुन चै धनले चोखो माया किन्न सक्छ भन ?
थैली भरी पैसा बोकी खुशी किन्न आको ?
भावनाको मोल किन यति सस्तो भाको ?


केलाई पर्खि बस्छ देउता आंखा तन्काएर ?
मुर्ती समेत छोप्ने गरी माखा भन्काएर
मनका दानी भन्दा ठूला द्रब्य दानी हुन्छन् ?
भाग्य किन्न सक्ने मात्रै भाग्यमानी हुन्छन् ?

आफ्नो को हो पराई को हो, केलाई भन्ने नाता ?
साईनो हो कि सानिध्य हो जाच्ने बही खाता ?
लोभले किन छुट्याउदैन रगत र पानी
एकदिन जिब्रो टोक्नै पर्छ भन्ने जानी जानी !

सत्य के हो झूट के हो, के हो बिघ्न बाधा ?
कति रित्तो, कति निम्ठो, केलाई भन्ने आधा ?
सुन जोख्ने तराजु ले, मन जोख्ने के ले ?
बाङ्गा मनलाई सोझ्याउन घन ठोक्ने के ले ?

यस्तै प्रश्न घोच्न आउछन्,शान्ति खल्बलिन्छ
सोच्दा सोच्दा थकाई लाग्छ बाटो अलमलिन्छ
साथि संगी टाढा हुन्छन् एक्लै भईदो रैछ
हांसको हुलमा बकुल्ला झै, बेग्लै भईदो रैछ ।

धन्न तर धेरै प्रश्न उत्तर बोकी आउछन्
प्रश्न-उत्तर मिलेर नै बाटो देखाउछन्
प्रश्न यदि नहुदा हुन्, जिबन हुन्थ्यो कालो
प्रश्न सोध्ने गरौ साथी अब तिम्रो पालो । 

(सेप्टेम्बर २६,२०१५ मा आयोजित 'नाफा - साहित्य साँझ २०७२'अन्तर्गतको 'बिजय मल्ल साहित्य पुरस्कार'मा प्रथम भएको प्रतियोगी कविता)
 

1 comment:

  1. साॅच्चै मन छुने कबिता । धेरै राम्रो लाग्यो ।

    ReplyDelete